تلفن...

داشتم محتویات داخل گوشیمو نگاه میکردم. یه لحظه رفتم توی تماسهام. دیدم بیشتر از دوازده روزه هییچ تماسی نداشتم نه تماس بی پاسخ نه ارسالی نه دریافتی حتی دریغ از یک پیامک از یک دوست رفیق یا آشنا. یه لحظه دلم بشدت گرفت و تیر کشید از حجم تنهایی بزرگی که زندگیم رو اشغال کرده. چقدر سخته یه روز بفهمی چقدر تنهایی و هیچ کسی نیست که توی دو هفته گذشته دلش برات تنگ شده باشه که بخواد یک تماس یا یک پیام بهت بده. تو زندگیت کسی نباشه نگرانت بشه ازینکه کجایی بیخبری ساکتی و نیستی. و کسی رو هم نداشته باشی که بخوای خودت سراغش رو بگیری صداشو بشنوی یا بخوان صداتو بشنون. قدر عشقتون دوستهای دورو برتون کسانی که نگرانتون میشن همیشه و بیخبری از تو طاقتشونو طاق میکنه رو بدونین. ازدست ندین خوبای زندگیتونو